Fijne ontmoetingen

Alle korte human-interest verhaaltjes: sponsors, gesprekken onderweg, enz.

17 mei: Diner en pianomuziek bij Marianne thuis in Bracieux
Woensdagavond werden Els en ik door Marianne Claus-van Der Made uitgenodigd voor een etentje. Ze had op Facebook gezien dat we in de buurt waren en stuurde me een berichtje.

Toen we na het installeren van ons kamp op de naburige camping Huttopia Le Châteaux bij haar thuis aankwamen, werden we hartelijk ontvangen met een aperitief.

Françoise and Pascal fietsen met hun hond en Erwan heeft geen tent, alleen een hangmat met een tarp!

11 april: Op weg van Castelo de Vide naar Salorino ontmoette ik Antonio Marques, die me het telefoonnummer van zijn vriend Paulo Cristóvão in Salorino gaf om me te helpen betaalbare accommodatie te vinden in dat dorp .
Toen ik in Salorino aankwam en Paulo belde, vertelde hij me dat hij een logeerkamer had waar ik mocht overnachten. Hij woont op een boerderij in de Muletas finca (landgoed), ongeveer 7 kilometer van Salorino en 3 kilometer van de hoofdweg N-521.

11 April: Op weg van Castelo de Vide naar Salorina kwam ik na ongeveer 10 kilometer bij een splitsing: ik kon ofwel via kleine maar mooie landweggetjes verder fietsen (de optie van Komoot GPS), ofwel via de N246-1 rechtstreeks naar Spanje gaan (de 'gemakkelijke weg').

9 april: Tweede ontmoeting met Cathy en Ray uit Australië
Op zaterdag had ik de rondleiding door de fotostudio van Carlos Relvas gevolgd met Cathy en Ray en we hadden daarna een leuk informatief gesprek omdat Ray veel weet van vroege fotografische technieken. En ze houden ook allebei van langeafstandsfietsen.

Zondagochtend fietste ik op een zeer rustige Camino de Santiago-weg en bereikte Quinta da Cardiga, een verlaten dorp. En wie liepen daar? Ray en Cathy.

31 maart - 3 april: Ribeira de Pedrulhos: bijkomen van nare hoest bij Geertje en Ernest.

Vrijdagavond kwam ik met een vreselijk jeukende keel en een droge hoest bij Geertje en Ernest aan.
Ze verwelkomden me met open armen. We hadden elkaar al een aantal jaren niet gezien. Vele jaren geleden richtten ze No Pega Mon op, een ngo die onder meer de arme eilandbewoners van de Bigajos-archipel (Guinee-Bissau) wilde helpen om zelfvoorzienend te worden en hun onderwijssysteem te verbeteren.

15-16-17 maart: verblijf in Casa Allegre bij Margareta en Etienne
Woensdagavond rond 18u kwam ik aan bij Casa Allegre in Sant Barbara de Nexe. Margareta verwelkomde me met open armen bij de ingang en wees me de weg naar de garage om mijn fiets te stallen.
Ik was vermoeider dan normaal omdat ik sinds zondagavond verkouden ben, met een hele erge droge hoest en onrustige nachten tot gevolg. Ik denk dat de diarree van afgelopen vrijdag mijn weerstand tegen infecties heeft verminderd.

Na vijf jaar zakte ik door mijn Helinox stoeltje. Wat een ramp, want het beste moment van de dag na een fietstocht is wanneer ik 's avonds neerzijg in mijn stoeltje.

12-15 nov: Van Facebook contact tot prettige kennismaking

Sinds ze aan haar reis door Spanje begon volgde ik Marleen dagelijks op Facebook. Zij plaatste veel berichtjes en foto's over mooie plekjes die me erg inspireerden. Alle plekjes die in de buurt van mijn route liggen noteerde ik in mijn Google agenda. Zo leerde ik via Marleen ook het natuurgebied Cabo de Gata kennen, en het toeval wilde dat we elkaar daar tegen het lijf lopen!

Dinsdag 8 nov: Camping Bellavista - Franse gastvrijheid

Toen ik na de zware rit mijn tent wilde opstellen bleken er geen losliggende keien voorhanden om de haringen in de betonharde droge grond te slaan. Ik ging bij mijn Franse overburen Jean-Claude en Ghislaine een hamer lenen en we maakten kort kennis.