29 augustus: Marbehan - Habay-La-Neuve, 15,65 km
Vandaag was geen hoogdag....
Het begon met het inpakken van een kliedernatte tent. De binnentent voorzichtig proberen te ontkoppelen zodat er niet te veel condensatievocht van de buitentent naar beneden druppelt, de buitentent aan binnen- en buitenkant wat proberen droog te wrijven... Gelukkig regende het niet zodat ik alles licht vochtig kon inpakken .
Iets na tienen was ik op pad, via een bosweg. Na een viertal kilometer begon echter de bovenkant van mijn linkervoet pijn te doen bij het afrollen. Daarom besliste ik de kortst mogelijke weg naar Habay-La-Neuve te nemen. Dat was via een gewestweg, niet tof om te wandelen, maar gelukkig geen drukke.
Buiten een pak koekjes had ik niets meer te eten. In een een eetcafé in Habay-le-Vieux wilde ik iets gaan eten, maar het was even na 14 uur en de keuken was onherroepelijk dicht. Zelfs een broodje of boterhammetje ging niet. Dan maar iets gedronken en de pijnlijke voet wat gemasseerd, wat de pijn nadien verzachtte.
In Habay-la-neuve ging ik eerst naar Carrefour. Ik moest plots nogal dringend naar toilet en vroeg of dat mogelijk was. Absoluut onmogelijk wegens Covid. En geen café in de nabije omgeving, gaf de winkelverantwoordelijke zelf toe. Ze hebben blijkbaar liever dat je het ter plaatse in je broek doet... Dat heb ik niet gedaan, gelukkig waren er voldoende boskes achter de parking. Ik dacht dat toiletbezoek eigenlijk niet mocht geweigerd worden....
Ondertussen was het vier uur gepasseerd en begon de maag serieus te rammelen. Alle eetgelegenheden in de buurt waren nog tot zes uur dicht. De toerismedienst was open en ik vroeg of er iets te eten viel in Habay-La-Neuve. Neen, maar ik kon vanaf 17 uur bestellen bij de Pizzeria. Het telefoonnummer kreeg ik mee.
Ik wandelde dus eerst twee kilometer verder naar de tuin van Marc en zou daar een pizza laten bestellen. Ik bel de pizzeria, bestel een pizza... Désolé, pizza's kunnen alleen worden afgehaald... Gelukkig had ik in Carrefour een brood gekocht en had ik nog een blikje makreelfilé.
Het enige lichtpunt vandaag: bij Marc heb ik alle comfort. Er is een zitruimte achter zijn huis met zetel, lavabo met warm water en toilet...
En ik ben er niet alleen. Het huiskonijn komt geregeld op bezoek.
30 augustus: Habay-La-Neuve - Wisembach, 24,5 km.
Iets na negenen vertrok ik richting Martelange/Radelange.
Eerst terug naar de toiletloze Carrefour om proviand in te slaan. Ik had ook vrij veel water mee omdat er onderweg geen gelegenheid tot aanvullen was en liep dus zwaar geladen, maar de linkervoet protesteerde niet.
De eerste 10 km volgde het pad het riviertje de Rulle. Net buiten Habay-La-Neuve vormt die een mooi stuwmeertje. Daarrond werd het pad druk bewandeld en befietst. Er passeerden me ook heel wat lopers. Wanneer ik die met lichte tred zie lopen, krijg ik zowaar megagoesting om ook nog eens te gaan lopen i.p.v. met rugzakzware tred door deze bossen te zeulen....
Na het stuwmeer kwam ik welgeteld nog twee fietsers tegen en een wandelaar: een dertiger uit Leuven die voor één dag naar hier was afgezakt om een wandeling van 20 km te maken. In het mooie Heverleebos in Leuven is het 's zondags over de koppen lopen. Mijn tocht inspireerde hem, hij nam het flyertje met graagte aan.
De tweede helft van de tocht liep door het natuurgebied 'Vallée de la Rulle'. Het was erg de moeite, met afwisselend bossen en open plekken en geen steile klimmen meer. Ik maakte in totaal maar 260 hoogtemeters. Op af en toe een vliegtuig na absolute stilte, enkel wat krekelgetsjirp op graspartijen en soms een vogel. Zeker een aanrader voor wandelliefhebbers. Ik trok veel bosfoto's.
Vanochtend had ik naar de camping in Radelange gebeld om te informeren of ze eten gaven in de taverne, maar de camping sluit maandag voor het seizoen. Ik kon er dus maar een nacht terecht. Omdat de voet het goed uithield en ik maandag graag een dag rust wil nemen, wandelde ik naar camping Beau Rivage in het volgende dorp, Wisembach.
Daar werd ik heel hartelijk ontvangen. En mijn karige maaltijden van de voorbije dagen werden ruimschoots goed gemaakt door een heerlijke Spaanse omelet met verse groentjes.
31 augustus: met Petra van camping Beau Rivage via Martelange naar Aarlen.
Toen ik hier gisteren aankwam bleek al snel dat er in de naburige dorpjes geen kruideniers te vinden zijn.
Tot dinsdagavond (hopelijk aankomst in Bastogne) kan ik het met mijn voorraadje uit Habay-La-Neuve niet trekken.
Petra van de camping rijdt maandag naar Aarlen om inkopen te doen en was bereid om iets voor mij mee te brengen. Omdat vandaag maandag voor mij een rustdag is, heb ik niet veel om handen en vroeg ik of ik mocht meerijden. Dat was absoluut geen probleem.
Onderweg reden we door Martelange, de gemeente waar de westelijke kant van de rijbaan Belgisch grondgebied is, en de oostelijke kant Luxemburgs.
Wat bleek: In België staan er rijhuisjes, in Luxemburg bijna uitsluitend goedkope benzinestations, het een na het ander. En ze hebben allemaal goed te doen. Tanktoerisme op de grens. Verenigd Europa? Niet bepaald een pittoresk dorpje, Martelange...
Ik hoop dat de uitbaters zich tijdig voorbereiden op de 'modal shift' die er hopelijk zit aan te komen (afstappen van fossiele brandstoffen en overschakelen naar een meer ecologisch vervoersysteem dan met hoofdzakelijk wagens in privégebruik).
1 september: Wisembach - Bastogne, 24,9 km
Het was een grijze ochtend, maar dankzij een nachtelijk briesje was mijn tent droog gebleven. Dat maakt het inpakken een pak eenvoudiger.
De eerste 7 km van de wandeling verliepen via een Ravel over een oude trambedding. Vrij eentonig maar wel goed om wat tempo te maken, want het was een lange trek tot Bastogne. De infopanelen in elk dorpje over de geschiedenis van de tram doorbraken de monotonie. Zo was er een triest verhaal van een oude boer die doodgereden werd toen hij 's ochtends zijn vee ging inspecteren omdat hij doof was en de tram achter de bocht niet had horen aankomen. De conducteur en lokale gemeenschap waren er het hart van in...
Daarna zwenkte GR151 opwaarts door een voornamelijk ruraal gebied met wijdse vergezichten, maar ook een heel frisse wind. Het werd vandaag niet warmer dan 13°. Voor de eerste maal heb ik het kapje van mijn windstopper vestje opgezet om mijn oren te beschermen tegen de wind. Tijdens de hittegolf nauwelijks twee weken geleden was het soms 3x warmer.
Daarna moest ik over een graspad vlak naast de autostrade met voorbij razend verkeer. Om iets rustiger te eindigen volgde ik een tweede lange Ravel tot vlakbij de tuin van Julien, het Welcome to my Garden gastgezin in wier tuin ik kampeerde.
2 september: Bastogne/Libramont - Berchem, 2,5 km gestapt
Dinsdag ontving ik slecht nieuws van mijn buurvrouw. Een terminaal zieke vriendin die sinds mijn vertrek in mijn appartement was ingetrokken wegens iets comfortabeler dan het hare, kreeg van haar arts te horen dat ze uitbehandeld is.
In Bastogne heb ik dit harde nieuws een nacht laten bezinken. Ik ben een van haar twee vertrouwenspersonen en besliste dat ik er in deze fase van haar leven voor haar moet zijn.
Ik heb mijn staptocht voor Straatverplegers vzw dus onderbroken. Als mijn persoonlijke en de Covid-situatie het volgend voorjaar toelaten, ben ik van plan het resterende gedeelte Bastogne-Antwerpen af te maken wanneer de campings heropenen voor het nieuwe seizoen. De totale kilometerstand Antwerpen - Bastogne in tegenwijzerzin bedroeg 756 km.