Blogs

12 april: Salorino- Cáceres (57,3 km - 590D+)
Vandaag was een vrij gemakkelijke rit, steeds langs de N521, wat geen drukke weg is met een brede vluchtstrook voor fietsen. Afgezien van de eerste drie kilometer van de boerderij van Paulo Cristóvão naar de hoofdweg. Die compacte zandweg door uitgestrekte steeneikenboomgaarden is een waar fietsgenot!
Het landschap van de N521 was landelijk met uitgestrekte grasvlakten en hellingen. De weg ging constant op en neer, wat het vrij hoge aantal hoogtemeters verklaart.

11 april: Op weg van Castelo de Vide naar Salorino ontmoette ik Antonio Marques, die me het telefoonnummer van zijn vriend Paulo Cristóvão in Salorino gaf om me te helpen betaalbare accommodatie te vinden in dat dorp .
Toen ik in Salorino aankwam en Paulo belde, vertelde hij me dat hij een logeerkamer had waar ik mocht overnachten. Hij woont op een boerderij in de Muletas finca (landgoed), ongeveer 7 kilometer van Salorino en 3 kilometer van de hoofdweg N-521.

11 April: Op weg van Castelo de Vide naar Salorina kwam ik na ongeveer 10 kilometer bij een splitsing: ik kon ofwel via kleine maar mooie landweggetjes verder fietsen (de optie van Komoot GPS), ofwel via de N246-1 rechtstreeks naar Spanje gaan (de 'gemakkelijke weg').

9 april: Tweede ontmoeting met Cathy en Ray uit Australië
Op zaterdag had ik de rondleiding door de fotostudio van Carlos Relvas gevolgd met Cathy en Ray en we hadden daarna een leuk informatief gesprek omdat Ray veel weet van vroege fotografische technieken. En ze houden ook allebei van langeafstandsfietsen.

Zondagochtend fietste ik op een zeer rustige Camino de Santiago-weg en bereikte Quinta da Cardiga, een verlaten dorp. En wie liepen daar? Ray en Cathy.

Ik ging enkel naar dit stadje om te overnachten op zijn camping, maar wat een gelukstreffer! Het bleek een bezoek meer dan waard te zijn. Uiteindelijk bleef ik er drie nachten...
Na Lissabon nog even een blik werpen op de Atlantische Oceaan in Ericeira, uitrusten bij Geertje en Ernest in Ribeira de Pedrulhos, en van daar via de uitgestrekte Taag vallei terug richting Spanje. De wegen in Portugal zijn jammer genoeg vrij gevaarlijk en onaangepast voor fietsers.

31 maart - 3 april: Ribeira de Pedrulhos: bijkomen van nare hoest bij Geertje en Ernest.

Vrijdagavond kwam ik met een vreselijk jeukende keel en een droge hoest bij Geertje en Ernest aan.
Ze verwelkomden me met open armen. We hadden elkaar al een aantal jaren niet gezien. Vele jaren geleden richtten ze No Pega Mon op, een ngo die onder meer de arme eilandbewoners van de Bigajos-archipel (Guinee-Bissau) wilde helpen om zelfvoorzienend te worden en hun onderwijssysteem te verbeteren.

27 - 29 maart: Verblijf in Lissabon
Een paar dagen cultuur opsnuiven in Lissabon.

15-16-17 maart: verblijf in Casa Allegre bij Margareta en Etienne
Woensdagavond rond 18u kwam ik aan bij Casa Allegre in Sant Barbara de Nexe. Margareta verwelkomde me met open armen bij de ingang en wees me de weg naar de garage om mijn fiets te stallen.
Ik was vermoeider dan normaal omdat ik sinds zondagavond verkouden ben, met een hele erge droge hoest en onrustige nachten tot gevolg. Ik denk dat de diarree van afgelopen vrijdag mijn weerstand tegen infecties heeft verminderd.

Deze blogpost beschrijft mijn laatste etappe in Spanje, de grensovergang naar Portugal in een veerboot op de Guadiana rivier en mijn fietsbelevenissen in de Algarve, de meest zuidelijke provincie in Portugal.

7-8 maart: Sevilla
Sevilla is echt een cultureel hoogtepunt, veel van haar monumenten zijn alleen met superlatieven te beschrijven. Voor mij was het een beetje overweldigend. Blijkbaar kan ik een dergelijke culturele overbelasting niet meer goed 'verteren'.

Kathedraal en de Salvatorkerk