Europa

20-21 mei: lichtshows van Chartres, Picassiette House, kathedraal
Na zeven dagen achter elkaar gefietst te hebben, was een rustdag om Chartres te bezoeken meer dan welkom. Het wordt waarschijnlijk mijn laatste rustdag deze reis, tenzij de tegenwind zo meedogenloos is dat ik er nog een moet nemen.

3 mei: Saint-Jean de Luz - Capbreton (44,2 km - 430D+)

Van Saint-Jean tot Biarritz heb ik Eurovelo 1 gevolgd: het was een heel zware route: steeds steil bergop, onmiddellijk gevolgd door een duikvlucht, en helemaal geen vlakke stukken. De Eurovelo heet hier ‘Velodyssée’, maar ik denk dat veel fietsers hem eerder beschouwen als een velocalvaire….

In Burgos, de stad van de iconische 11de-eeuwse ridder El Cid, blaast de gotische kathedraal je van je voeten. In de op een heuvel gelegen burcht leerde ik dat het leger van Napoleon er tijdens de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog vijf jaar verbleef met 20.000 manschappen en er de befaamde Britse ‘Duke of Wellington’ een nederlaag toediende.
De stad Salamanca doet haar reputatie als een van de culturele topsteden van Spanje alle eer aan. Ze overdondert je met de imposante Plaza Major, de universiteit en de vele historische gebouwen en musea. De stad is UNESCO-Werelderfgoed sinds 1986.
Françoise and Pascal fietsen met hun hond en Erwan heeft geen tent, alleen een hangmat met een tarp!
De laatste etappe in Spanje! Nog 500 km tot de Franse grens.
Cáceres: UNESCO Werelderfgoed sinds 1986 en met reden. Het oude stadscentrum is enorm goed bewaard, je stapt er enkele eeuwen terug in de tijd.

12 april: Salorino- Cáceres (57,3 km - 590D+)
Vandaag was een vrij gemakkelijke rit, steeds langs de N521, wat geen drukke weg is met een brede vluchtstrook voor fietsen. Afgezien van de eerste drie kilometer van de boerderij van Paulo Cristóvão naar de hoofdweg. Die compacte zandweg door uitgestrekte steeneikenboomgaarden is een waar fietsgenot!
Het landschap van de N521 was landelijk met uitgestrekte grasvlakten en hellingen. De weg ging constant op en neer, wat het vrij hoge aantal hoogtemeters verklaart.

11 april: Op weg van Castelo de Vide naar Salorino ontmoette ik Antonio Marques, die me het telefoonnummer van zijn vriend Paulo Cristóvão in Salorino gaf om me te helpen betaalbare accommodatie te vinden in dat dorp .
Toen ik in Salorino aankwam en Paulo belde, vertelde hij me dat hij een logeerkamer had waar ik mocht overnachten. Hij woont op een boerderij in de Muletas finca (landgoed), ongeveer 7 kilometer van Salorino en 3 kilometer van de hoofdweg N-521.

11 April: Op weg van Castelo de Vide naar Salorina kwam ik na ongeveer 10 kilometer bij een splitsing: ik kon ofwel via kleine maar mooie landweggetjes verder fietsen (de optie van Komoot GPS), ofwel via de N246-1 rechtstreeks naar Spanje gaan (de 'gemakkelijke weg').

Ik ging enkel naar dit stadje om te overnachten op zijn camping, maar wat een gelukstreffer! Het bleek een bezoek meer dan waard te zijn. Uiteindelijk bleef ik er drie nachten...

31 maart - 3 april: Ribeira de Pedrulhos: bijkomen van nare hoest bij Geertje en Ernest.

Vrijdagavond kwam ik met een vreselijk jeukende keel en een droge hoest bij Geertje en Ernest aan.
Ze verwelkomden me met open armen. We hadden elkaar al een aantal jaren niet gezien. Vele jaren geleden richtten ze No Pega Mon op, een ngo die onder meer de arme eilandbewoners van de Bigajos-archipel (Guinee-Bissau) wilde helpen om zelfvoorzienend te worden en hun onderwijssysteem te verbeteren.