Europa

Net terug van een toer Limburg, Waalse en Vlaamse Ardennen in kwakkelweer. Daarom het plan opgeborgen om nog verder tot de Atlantische kust te fietsen. De goesting was verdwenen. Van vrijdag tot zondag terug comfortabel thuis, met een weersvoorspelling dat het volgende week heel de week zou gaan zomeren. Daarom zondagavond terug ingepakt voor een rondje Zeeland van een week of zo. De goesting was er terug, en Nederland is een fantastisch fiets- en kampeerland.

27 augustus: hospitaalbezoek in Maubeuge.

22 aug: Fumay – Vaux Villaine (43,6 km – 700 altimeters)

20-21 mei: lichtshows van Chartres, Picassiette House, kathedraal
Na zeven dagen achter elkaar gefietst te hebben, was een rustdag om Chartres te bezoeken meer dan welkom. Het wordt waarschijnlijk mijn laatste rustdag deze reis, tenzij de tegenwind zo meedogenloos is dat ik er nog een moet nemen.

14 mei: Vivonne - Chatellerault (62,5 km -640D+)
Rond middernacht stopte het met regenen, maar de zon geraakte 's ochtends niet door de mist breken en het bleef tot het middaguur kil en vochtig.

De route was leuk: 5 km over een grindpad langs de rivier de Clain, gevolgd door rustige D-wegen die de ene vallei na de andere in- en uitklimmen. Met een lichte tegenwind op het vlakke tussen de dalen.

3 mei: Saint-Jean de Luz - Capbreton (44,2 km - 430D+)

Van Saint-Jean tot Biarritz heb ik Eurovelo 1 gevolgd: het was een heel zware route: steeds steil bergop, onmiddellijk gevolgd door een duikvlucht, en helemaal geen vlakke stukken. De Eurovelo heet hier ‘Velodyssée’, maar ik denk dat veel fietsers hem eerder beschouwen als een velocalvaire….

In Burgos, de stad van de iconische 11de-eeuwse ridder El Cid, blaast de gotische kathedraal je van je voeten. In de op een heuvel gelegen burcht leerde ik dat het leger van Napoleon er tijdens de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog vijf jaar verbleef met 20.000 manschappen en er de befaamde Britse ‘Duke of Wellington’ een nederlaag toediende.
De stad Salamanca doet haar reputatie als een van de culturele topsteden van Spanje alle eer aan. Ze overdondert je met de imposante Plaza Major, de universiteit en de vele historische gebouwen en musea. De stad is UNESCO-Werelderfgoed sinds 1986.
Françoise and Pascal fietsen met hun hond en Erwan heeft geen tent, alleen een hangmat met een tarp!
De laatste etappe in Spanje! Nog 500 km tot de Franse grens.
Cáceres: UNESCO Werelderfgoed sinds 1986 en met reden. Het oude stadscentrum is enorm goed bewaard, je stapt er enkele eeuwen terug in de tijd.

12 april: Salorino- Cáceres (57,3 km - 590D+)
Vandaag was een vrij gemakkelijke rit, steeds langs de N521, wat geen drukke weg is met een brede vluchtstrook voor fietsen. Afgezien van de eerste drie kilometer van de boerderij van Paulo Cristóvão naar de hoofdweg. Die compacte zandweg door uitgestrekte steeneikenboomgaarden is een waar fietsgenot!
Het landschap van de N521 was landelijk met uitgestrekte grasvlakten en hellingen. De weg ging constant op en neer, wat het vrij hoge aantal hoogtemeters verklaart.