26 augustus: Praag - Rakovnik (60,4 km - 720 alti)
Na vier dagen Praag terug op de fiets voor de Tibetaanse Shatsa Organisation bibliotheek in Ladakh. Ik begin aan mijn laatste 1000 km, nu met het voorwiel al terug richting Antwerpen gericht.
Alle foto's Praag naar Duitse grens
De sponsoring voor Shatsa verloopt matig. Onderweg zijn mensen niet erg geneigd in hun beurs te tasten. Enkele boekenrekken voor de jeugdbibliotheek heb ik al wel bij elkaar getrapt, maar ze hebben er meer van doen. Wie wil nog helpen? www.reachoutforacause.org/ik-help of via een gewone bankoverschrijving op rek nr BE63 8918 7405 7108 van Reach Out vzw
Vandaag was meteen een stevige rit: 15 km non-stop klimmen langs een hete, drukke weg om uit de Moldauvallei/Praag te geraken. Dan 20 km golvend door uitgestrekte velden zonder een streep schaduw, met weer meer klimmen dan dalen. De laatste 25 door een bosrijk natuurgebied — waarvan een half uur in de regen — met één lange kuitenbijter die ik moest onderbreken om mijn beenspieren te laten ontzuren.
Tegen 18 uur arriveerde ik vrij afgepeigerd in het vakantiepark nabij Rakovnik, met nog maar heel weinig vakantiegangers. De zomervakantie loopt duidelijk ten einde.
Er waren geen interessante foto opportuniteiten vandaag.
27 augustus: Rakovnik - Podborany (35,1 km - 290 alti)
Na de zware klim om Praag uit te geraken opteerde ik voor een minder zware dag en koos een camping op een dikke 30 km. Aanvankelijk ging het heel goed, maar na enkele steile kuitenbijtertjes voelde ik toch dat mijn benen sneller moe werden. Na 20 km volgden nog enkele kilometers moeilijk berijdbare zandweg, ik was dus blij dat ik een korte dag gekozen had. Ik passeerde veel uitgestrekte hopplantages vandaag. Dat is wel normaal met de liters bier die hier verzet worden.
De camping in Podborany is onbemand. Je moet een nummer bellen en het brede hek schuift open. Hij ligt vlak naast een groot zwembad, waardoor ik deze zweetdag kon afsluiten met een verfrissende duik in een 50-meter bad.
’s Avonds werd er in open lucht op een grote witte muur nog een film afgespeeld, maar daar kon ik niet naar kijken omdat hij in het Tsjechisch was.
28 augustus: Podborany - Camping Hubertus (5 km voor Karlovy Vary - 59,5km - 900 alti)
De zwaarste rit van deze tour, en één van de zwaardere ooit. Maar bloedmooi, de moeite waard. Bijna 40 km bergop, met bij elk dorp een kuitenbijter om eruit te geraken. De dorpen liggen hier doorgaans in een zonk. Toch heb ik maar twee keer moeten duwen: de eerste keer voor de kerk in Valec, een dorpje met een grote kerk — ik vermoed een bedevaartsoord omdat er ook een kruisgang was — en een kasteel dat, zo las ik achteraf, de moeite zou zijn om te bezoeken.
De tweede keer vlak na het oversteken van de rivier Ohre. Ik dacht op een vlak rivieroeverpad terecht te komen, maar moest eerst nog rond een huis dat op een rots gebouwd was. Totaal onverwachts stond ik voor een heel steile helling. Daar waren het kopje en de beentjes niet klaar voor. Voordeel van het vele klimmen is dat je tijd hebt om naar het landschap te kijken.
De laatste 5 km naast de rivier tot Camping Hubertus, een heel rudimentaire camping, waren de enige vlakke kilometers van deze rit.
In Camping Hubertus zijn er enkel twee droogtoiletten en een cafeetje. Je wassen kan in de rivier, maar die lag nogal steil en diep naar beneden, of in een emmertje. Ik opteerde voor optie twee. Dan heb ik mijn plooibaar kampeeremmertje tenminste niet voor niets meegenomen.
28-29 augustus: camping Hubertus ligt naast een stroomversnelling met slalompaaltjes voor kajakkers. Het was fijn om die ‘s avonds nog aan het werk te zien.
Het is ook een autovrije camping wegens niet bereikbaar met de wagen. Dus enkel voor tentkampeerders met fiets, kajak of te voet. Dat was ook fijn.
Ik stond er naast Peter uit Moravië. Hij was in vier dagen van +100 km tot hier gefietst. Ik had hem woensdag een flyer en sticker met de Tibetaanse vlag gegeven. Toen hij donderdag terugkeerde van een lokale fietsrit, had hij een klein Karlovivaars poppetje voor mij bij 
.
Wil je ook een cadeautje aan de Tibetaanse Shatsa Organisation bibliotheek in Ladakh geven? Alle giften groot en klein zijn welkom op rekeningnummer BE63 8918 7405 7108 van Reach Out vzw ('Shatsa' in de Mededeling). Via de donatiepagina www.reachoutforacause.org/ik-help kan ook.
30 augustus: camping Hubertus - Sabina (41,8 km - 340 alti)
Een heel slappe fietsdag vandaag, ondanks het feit dat het geen zware rit was: slechts 40km en ik volgde braafjes Eurovelo 4 langs de rivier, met slechts een pittige klim voor Karlovy Vary en helemaal aan het einde. Voor de rest vrij vlak naast de Ohre rivier (Eger in Duits). En toch wilden de benen niet echt mee….
Lag het aan de diepe relaxatie in het thermaalbad van gisteren? Aan de hitte? Het is al dagen 30 graden en ik reed bijna heel de weg in de schaduw. Nog niet helemaal gerecupereerd van de zware rit eergisteren? Of lag het aan mijn pols, volledig ontzwollen en niet meer blauw, maar nog steeds serieus pijnlijk onder mijn duim? Ik vrees dat daar iets niet meer in de haak zit en ga er in Duitsland toch maar eens naar laten kijken. Of een combinatie van dit alles…
Loket is een mooi stadje, ik hield er mijn lunchstop. Na een lekkere risotto met fungi ging het fietsen even wat beter, maar toch werd ik sneller moe dan normaal. Ik was blij wanneer ik op de kampplaats van Sabina arriveerde.
Opnieuw een heel rudimentaire camping voor kajakkers, met houten WC’s met het hartje in de deur en baden in de rivier. Dat heb ik vandaag wel gedaan want er was een strandje. Hoe fijn, zwemmen in vrij snel stromend water.
Toen ik er arriveerde stonden er maar enkele tenten. Tegen ‘s avonds kwamen er nog veel kampeerders bij. Het is weekend en deze camping is bereikbaar de wagen. Iedereen had een tent bij.
Hopelijk morgen opnieuw betere benen.
31 augustus: Sabina - Schweinmühle (66,9 km - 510 alti)
Gelukkig terug krachtigere benen vandaag! Ik vervolgde Eurovelo 4 tot Cheb. Onderweg passeerde ik twee speciale bruggen over de Ohre: een wiebelende hangbrug vlakbij de camping bij Sabina en een brug met een houten overdekking bij Dolni Pochlovice.
Er waren veel kajakkers en kanovaarders op de rivier. Blijkbaar een favoriete sport van de Tsjechen. Ze doen ook meerdaagse tochten en kamperen dan op die eenvoudige oevercampings.
Om naar het centrum van Cheb te fietsen was het weer klimmen geblazen, maar het was de moeite. Een mooi marktplein. En ik spendeerde er mijn laatste kronen in een restaurantje. Mijn laatste kleingeld wilde ik aan een bedelaar of straatmuzikant geven, maar nu kwam ik er natuurlijk geen meer tegen. De volgende halte was Waldsassen in Duitsland. Ik moet de grens zijn overgestoken op een ravel (voormalige spoorlijn), maar zag nergens een grenspaal.
Waldsassen is een mooi basiliekstadje, zeker de moeite om te bezoeken wanneer je in de buurt bent.
Daarna ging het sterk heuvelig verder, met 10 kilometer over een goede grindweg door een bosrijk natuurgebied met vijvers.
Het was een lange rit vandaag en in Cheb en Waldsassen nam ik een lange rustpauze. De zon stond al laag aan de horizon toen ik de laatste kilometers naar Camping Schweinmühle aflegde.
Na twee rivierspoelbeurten had ik veel deugd van de Duitse douche met zeep en shampoo. Morgen wordt het waarschijnlijk een fietsrustdag om mijn kleren te wassen en mijn Flickr fotoalbums bij te werken.