4 oktober: Radiografie brengt het polsverdict...
Tijdens mijn fietstocht door Duitsland/Tsjechië struikelde ik in Dresden achterover over een tentharing en viel met mijn volle gewicht op de linkerhand, die mijn val brak. Het deed pijn. Het polsgewricht zwol langzaam op maar ik kon het met behulp van de rechterhand nog in alle richtingen bewegen. Zwaar verstuikt, vermoedde ik.
De zwelling en de pijn namen snel af, maar bepaalde bewegingen en onverwachte schokken bleven pijn doen. Brak mijn pols niet alleen mijn val maar ook zichzelf? In Bayreuth raadpleegde ik een dokter. Die meende dat de pols niet gebroken was. Omdat er een wachtlijst was voor radiografieën, vroeg ik hem een stevige brace voor te schrijven als voorlopige oplossing voor de aanhoudende pijn totdat ik terug thuis was. Een goede brace immobiliseert het gewricht in twee richtingen, en dat resulteerde meteen in een aanzienlijke verlichting van de pijn.
Terug in België bracht een radiografie uitsluitsel: "Fractuur distale radius metafyse, goede stand. Reeds zichtbare callusvorming." In gewone taal: ik liep de meest voorkomende polsbreuk op bij een val op de platte hand. Het goede nieuws is dat het bot mooi op elkaar bleef zitten en dat het al terug begint te hechten.
Mijn dokter raadde me aan de brace nog twee tot drie weken te blijven dragen.
Zonder te weten wat er juist aan de hand (in casu pols) was, deed ik dus het 'juiste'. Een beetje geluk hoort erbij, maar ik vermoed dat bij een verschuiving van het bot de pijn waarschijnlijk ondraaglijk zou geweest zijn en verder fietsen geen optie. Daarom ben ik erg dankbaar dat ik mijn tocht heb kunnen uitfietsen.