15 aug: Dresden - dag 1
Na de helse klim naar de camping gisteren besliste ik via een omweg met minder steile hellingen naar de binnenstad te fietsen. Bleek dat Komoot me gisteren weer via de kortste maar moeilijkste weg geloodst had.
Maar misschien had ik toch beter de bus genomen…. Ik was mijn snelbinder vergeten vast te maken en ongeveer halverwege schoot die tussen de derailleur. Met wat terugdraaien en prutsen kreeg ik het meeste eruit, maar één haak zat klem tussen het vliegwiel en het eerste tandwiel, waardoor de trappers altijd bleven ronddraaien. Dus voorzichtig naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker in het centrum gefietst. Die bleek zich in een megagrote ‘Globetrotter’ outdoorwinkel te bevinden, dus ik kon me nuttig bezig houden tijdens het wachten. Ik was nl. toch van plan een tweede lichte en sneldrogende T-shirt bij te kopen, want eentje is weinig als je bij deze hitte enkele dagen in een stad rondwandelt.
Ondertussen was het middaguur al een poos gepasseerd. Ik wierp ik een snelle blik in de Frauenkirche — een interieur met een hoog pastelkleurtjes gehalte — en bezocht de vaste tentoonstelling over de geschiedenis van de stad in het Stadtmuseum, met veel foto’s en video’s van het bombardement op 13 februari 1945 en de DDR periode.
Tijdens ‘oranje uur’ kreeg ik in de stad nog enkels mooie lichteffecten cadeau.
Voor morgen en overmorgen heb ik een museumpas 
Dresden werd in 1945 in één dag platgelegd. China is al 70 jaar bezig met de Tibetaanse cultuur langzaam dood te knijpen.
Shatsa Organisation bibliotheek helpen de Tibetaanse cultuur en taal levend te houden? Klik op de link onderaan deze blog.
16 augustus: Dresden - dag 2
Albertinum galerij, Lipsius gebouw en ‘Fürstenzug’.
Op de benedenverdieping toont de reusachtige Albertinum galerij beeldhouwkunst vanaf Rodin tot nu en op de bovenverdiepingen schilderijen en beeldend werk vanaf de Romantiek tot heden. Voor de 20ste eeuw veel voornamelijk Duitse expressionisten. De reeks van ene Max Slevogt over zijn reis naar Egypte vond ik de moeite.
Het Albertinum heeft ook een Gerhard Richter onderzoekscentrum met twee zalen met voornamelijk fotografisch en serieel werk.
Het Lipsiusgebouw op zich is al een bezoek waard. De tentoonstelling kon me niet bepaald bekoren: protserige gouden relikwieën uit Praagse kerken in dialoog met enkele hedendaagse kunstenaars, maar van "The ruins of Humanity”, een trage videopresentatie van Julian Rosefeldt in de kelderverdieping, heb ik des te meer genoten. Misschien lag dat aan de comfortabele ligzakken na het vermoeiende Albertinum bezoek 
.
De video toonde mensen in steriele witte pakken die in het post-antropoceen langzaam en ogenschijnlijk doelloos door verdorde natuurlijke en industriële landschappen struinen.
Ik sloot de dag af met de ‘Fürstenzug’ (prinsenoptocht), een 101 meter lange muurafbeelding die de geschiedenis toont van de Saksische heersende dynastie van het Huis van Wettin, evenals kunstenaars en wetenschappers uit die periode. Het werk bestaat uit ruim 24.000 keramieken tegels en toont bijna 100 levensgrote figuren.
17 augustus: Dresden - dag 3: voor wie mijn (lange) teksten niet tot het einde leest, ga ik beginnen met wat ik het laatste deed, omdat ik dit echt een toffe site vond: Kraftwerk Mitte Dresden, een voormalige elektriciteitscentrale uit de 19de eeuw die nu een culturele bestemming heeft gekregen.
Omdat mijn museumpas vandaag nog geldig was, bezocht ik eerst nog enkele toeristische ‘must sees’ die om 18u sluiten en fietste pas tegen 17u naar Kraftwerk Mitte, dat een eindje weg van de toeristische Altstadt ligt. Op dat moment was er niets meer te doen, buiten een hip café-restaurant in een ruimte waar nog enkele grote boilers staan. Ik dronk er een grote frisse pint.
Wat bezocht ik daarvoor: het reusachtige Zwingerpaleis, meer bepaald het museum met wetenschappelijke instrumenten uit de 17de eeuw (klokken, meetinstrumenten, bewegende carousels, wereld- en hemel globes…) en de megagrote schilderijengalerij met werken uit de renaissance en later, en ook nog een afdeling met antieke beelden, waar plots een werk van Antony Gormley tussen opgesteld stond.
Daarna effe rondwandelen op Theaterplatz, het grote plein tussen de Semper opera, de kathedraal van de Heilige Drievuldigheid en het Koninklijk Paleis. Het was er druk en lawaaierig wegens het Canaletto stadsfestival dat dit weekend in het hele oude centrum plaatsvond.
De gerestaureerde Semper opera werd pas in 1985 terug geopend. Gottfried Semper (19de eeuw) was ook de architect van de Joodse synagoge die in 1938 door de nazi’s verwoest werd. De ongeveer 5.000 Joodse inwoners van Dresden die in 1933 nog in de stad woonden, werden verdreven of later naar concentratiekampen afgevoerd. Na de Tweede Wereldoorlog woonden er nog 41 Joden in de stad….
Mijn laatste museumpas stop was het Koninklijk Paleis (Residenzschloss), waarvan de binnenkoer nog in restauratie is. Merkwaardig genoeg is daar ook een kleine afdeling hedendaagse kunst, met toch een werk van bv. Christian Boltanski.
Om 20 uur was ik terug op de camping, mooi op tijd om nog even te gaan zwemmen na een hete zweetdag.
Zoveel weelde en cultuur in al die Saksische paleizen… Een steuntje aan de Shatsa Organisation bibliotheek in Ladakh kan er misschien ook nog af: www.reachoutforacause.org/ik-help of via een gewone bankoverschrijving op rek nr BE63 8918 7405 7108 van Reach Out vzw
Hartelijk dank!