20 augustus: Dinsdagmiddag raakte ik onderweg bij een fietsbistro naast de Elbe in gesprek met Edouard Groenhage uit Groningen, Nederland. Hij was met een licht bepakte racefiets de Elbe aan het volgen in noordelijke richting tot Cuxhaven. Overnachten doet hij in hotelletjes. Allemaal OK, gewone ‘fietsers-onder-elkaar praat’.
Maar dan kwam het. Edouard is de 80 al gepasseerd. Hij overleefde een hartstilstand. In 2019 was hij betrokken bij een auto-ongeval waardoor zijn rechterbeen verlamd was. Zijn dokter en fysiotherapeut gaven hem op: je zult nooit meer kunnen fietsen 
.
Maar Edouard was al zijn hele leven een fervente, goed getrainde racefietser. Hij reed, als mijn geheugen me niet bedriegt, 30x de lange en zware uithoudingsrace van Trondheim naar Oslo.
Zo snel ging hij het niet opgeven. Hij begon zijn been systematisch te oefenen. En een dik jaar later zat hij terug op de fiets en maakte lange tochten. De zenuwbanen hadden zich hersteld.
De reactie van zijn therapeut: ik ga nooit meer ‘nooit’ of ‘onmogelijk’ zeggen.
Ik vond dit het vertellen waard. In sommige gevallen kun je met wilskracht en doorzettingsvermogen de prognoses van de wetenschap voor schut zetten.
Kortom: ga niet te snel bij de pakken zitten wanneer er slecht nieuws over je heen gestort wordt. Je lichaam heeft een zelfhelend vermogen, blijkbaar ook nog op hoge leeftijd. Zoals Edouard getuigt.
De meisjes van Shatsa Organisation in Ladakh geven hun cultuur ook nog niet voor gewonnen, tegen de wil van het machtige Chinese regime in. Steun hen: www.reachoutforacause.org/ik-help of via een gewone bankoverschrijving op rek nr BE63 8918 7405 7108 van Reach Out vzw.