9 oktober: De ‘Silextoren’ in Eben-Ezer
Tijdens mijn wandeling rond België ten gunste van Straatverplegers vzw in juni heb ik dit monument niet kunnen bezichtigen omdat het een 4-tal km buiten mijn route lag. Acht kilometer rondlopen met een zware rugzak is net iets te veel…
Tijdens mijn fietstocht rond België voor de Brailleliga vzw is dit wel gelukt, en ik ben er helemaal niet rouwig om! Toen ik de silextoren na enkele GPS omzwervingen uiteindelijk bereikt had, voelde ik er meteen dat er een positieve energie vanuit ging.
De twee dames aan het onthaal waren enorm vriendelijk en vertelden enthousiast over ‘hun’ toren en zijn maker. Ik mocht zelfs binnen aan een gereduceerd tarief omdat ik aan het fietsen was voor een goed doel.
Hier een woordje uitleg over Robert Garcet en zijn toren die ik voornamelijk uit de beknopte bezoekersgids distilleerde. Dan hoeven jullie die bij een eventueel bezoek al niet meer helemaal te lezen.
Robert Garcet (1912 – 2001) was van beroep steenhouwer. Hij werkte het liefst van al met silex (vuursteen) en verhuisde begin jaren dertig naar de Jeker vallei in de buurt van Eben-Emael omdat dit gesteente daar volop te vinden is.
In 1940 vielen de Duitsers België binnen nadat ze het ‘oninneembare’ ondergrondse fort van Eben-Emael in een mum van tijd (anderhalve dag volgens Wikipedia) hadden uitgeschakeld. Garcet was gechoqueerd door de oorlog en besloot na de oorlog een vredesmonument te bouwen op de plek waar de oorlog begon.
Garcet was een autodidact kunstenaar, architect, schrijver-filosoof en mysticus. Hij liet zich bij zijn creaties inspireren door Bijbelse teksten: 'Eben-Ezer' is de naam van een locatie waar de profeet Samuel een gedenksteen plaatste nadat de Israëlieten de Filistijnen hadden verslagen. Het betekent ‘Steen der redding' of Hulpsteen.
De bouw van de toren duurde van 1948 tot 1963. Garcet bouwde hem samen met zijn beste vrienden. Hij staat symbool voor vriendschap, broederschap en vrede.
In de structuurvan het gebouw komen de getallen vier, zeven en twaalf regelmatig terug: De vier zijden van de vierkante toren meten elk 12 meter; de toren, inclusief de ondergrondse verdieping, bestaat uit zeven etages die met elkaar worden verbonden door telkens zeven en twaalf treden. Garcet ging hierbij uit van zijn eigen getallensymboliek, maar ik had onvoldoende tijd om hierover meer te lezen.
De kelderverdieping reikt tot tegen het niveau van het grondwater en het bovengrondse gedeelte van de toren, gemeten tot aan de top van de vleugels van de vier grote cherubijnen die het dak tooien, is 33 meter hoog (volgens de bezoekersbrochure, op Wikipedia staan afwijkende afmetingen die m.i. echter te laag zijn voor een gebouw met zes bovengrondse verdiepingen). Hoewel Garcet niet gelovig was, zag hij de toren als een verbinding tussen aarde en hemel.
Binnen mocht ik jammer genoeg geen foto’s trekken. Kort samengevat gaan de zes bovengrondse verdiepingen over de volgende thema’s:
1) De gedachten van Robert Garcet, die vervat zijn in deze zes pacifistische en humanistische waarden: ‘liefhebben – denken –creëren -vrijheid – gelijkheid – broederlijkheid. Je leest ze links en rechts naast de ingang (zie foto).
2) De cherubijnenzaal: Daar staat ‘het beest’, een draakachtige dinosauriër die de menselijke domheid en oorlogszucht symboliseert. Hij is omringd met oorlogssymbolen en heeft grote achterpoten en kleine voorpootjes: hij kan veel plattrappen en vernietigen, maar niets opbouwen. In de hoeken staan de vier ruiters van de Openbaring: Cyrus, die het kleinere oud-Perzische uitbouwde tot het Perzische rijk, het wereldrijk dat de tweede ruiter, de latere Alexander De Grote, na een reeks bloedige oorlogen zou veroveren nadat hij de Gordiaanse knoop had doorgehakt. De derde ruiter is Caesar Augustus met een weegschaal in de handen: justitie, een balans die wegens twee maten en gewichten nooit in evenwicht geraakt. De laatste en vierde ruiter is Constantijn de Grote met achterop zijn paard een bisschop: Constantijn maakte van het katholieke geloof de dominante staatsgodsdienst, en dat leidde ook tot een serieuze portie geweld doorheen de geschiedenis. Rond dat tweetal tekende Garcet kruisen en galgen met wortels: doodsinstrumenten die niet omver kunnen geworpen worden omdat er tot de huidige tijd nog steedsmensen vervolgd en gedood worden omwille van hun anders zijn, anders geloven of anders denken…
3) Op het derde niveau vind je de boekhandel en informatie over de achtergrond en het ontstaan van Garcets geschriften.
4) Privé, gesloten voor het publiek
5) Een esoterische interpretatie van de openbaring en Garcets theorieën over de oorsprong van de mens. De mensen van het 'Oude Volk' waren artiesten die vuurstenen al in hun formatiefase bewerkten. Garcet bestudeerde de stenen en fossielen die hij vond in steengroeves en noemde ze 'figuurstenen' en 'gedachtenstenen'.
6) Hier ontdek je het krijttijdperk en Garcets visie over de 'Grote uniteit van het levende', die hij afleidde uit het bestaan van de krijtzee waarvan hij in deze contreien sporen vond.
7) Op het dak staan de vier reusachtige cherubijnen: stier, leeuw, mens/sfynks en adelaar. Zij weerstaan de verwoestende elementen en zijn boodschappers van alle dromen over een betere wereld. Op de kantelen en zijwanden staan tekens van een universeel esoterisme.
Bekijk hier het Facebook Live filmpje dat ik op het dak schoot: https://www.facebook.com/1425175296/videos/551973615913191/
Wil je het silexmuseum van Robert Garcet en zijn visie op wereld en mensheid grondig bezoeken, maak er dan minstens enkele uren voor vrij. Op twee uurtjes lukt het niet. Zeker de moeite voor denkers en zinzoekers. Garcet dacht niet enkel op het cognitieve niveau, dat maakt hem net zo interessant. En moeilijk.