10 okt, Maastricht: weerzien met Maddy en Mathieu uit Lafelt
Zondag om 17:30 stipt stapten Maddy Jans en Mathieu Coenegrachts de inkomhal van het Stayokay hostel binnen. Ik had hen eerder gecontacteerd i.v.m. het afgeven van een dankkaart. Omdat ik zondag een rustdag hield in Maastricht, vlakbij Lafelt, leek het ons aangenaam daar iets te gaan eten of drinken.
Het was prachtig weer en zij hadden graag met de fiets gekomen, maar Maddy's fiets was nog op terugweg van Sint-Jean-Pied-de-Port, een iconische stopplaats op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. Zij was pas vorige week terug gekomen van een fietstocht van drie weken richting Compostela, meer bepaald het traject tussen Reims en Saint-Jean-pied-de-Port, goed voor 1.250 km fietsplezier. Geen georganiseerde reis: onderweg planden de dames alles van dag tot dag zelf: route uitstippelen, accommodatie zoeken, aan eten geraken enz. Iedere lange-afstandsfietser weet hoeveel tijd -- en soms stress -- dit vergt. Voor de veiligheid hadden ze ook nog een twee- en driepersoonstent mee, maar die hoefden ze niet te gebruiken. Ze zeulden al het kampeergerief wel mee over de heuvelachtige Franse wegen. Gelukkig rijden ze elektrisch.
De eerste etappe van Thorn tot Reims legden ze vorig jaar in september te voet af. Voor etappe 3 van Saint-Jean tot waar ze geraken, trekken ze volgend jaar opnieuw de stapschoenen aan. Vijf straffe madammen.
We praatten ook nog over koetjes en kalfjes, of ik zou beter schrijven: ezeltjes. Maddy en Mathieu hadden drie ezels: een oude ezellin en haar twee afstammelingen. Heel fotogeniek, aan die koddige foto kon ik tijdens mijn verblijf in hun tuin niet weerstaan. Het droeve nieuws was dat het ezellinetje plots en totaal onverwacht is heen gegaan. Op een ochtend, net toen Mathieu vier dagen van huis was, lag ze dood in de weide. Een shock voor Maddy! En een droeve rouwperiode voor haar twee nazaten, die haar erg missen.
Aan het begin van ons gezellige etentje -- een tractatie -- hadden we afgesproken dat we de ober zouden vragen een foto van ons gedrieën te maken voor mijn verslag. Uiteraard zijn we dit door ons heftig gebabbel vergeten.
Daarom een hommage aan de drie ezeltjes, die waarschijnlijk veel fotogenieker zijn dan wij....
In juni zijn we de foto niet vergeten: https://www.reachoutforacause.org/.../rond-belgie-2021...
Dank, Maddy en Matthieu, voor de gezellige avond.