2 juni: pechrit naar Chine Farm in Ventnor
Na een ontspannend dagje in Whitecliff Bay en omgeving vertrok ik vandaag rond de middag, op aanraden van camping warden Kevin, naar Chine Farm aan de zuidkust van Isle of Wight. Een boerderijcamping bovenop een cliff met uitzicht over de zee.
Jammer genoeg zag ik reeds vanuit de verte dat de cliff in kwestie zich in nevels begon te hullen die vanuit de zee het land in dreven. Een mooie zonsondergang zou er dus niet inzitten.
Zoals de vorige dagen gaat het hier heel de tijd stevig op en neer, en toen ik vooraan terugschakelde naar het kleinste blad om het zoveelste klimmetje in te zetten, schoot mijn ketting eraf. Op zich geen erg, ik legde ze er al herhaaldelijk terug op, het enige ongemak zijn zwarte vingertoppen van het kettingsmeersel.
Dat viel deze keer echter tegen: de ketting zat geklemd tussen het kamwieltje en de frame en ze viel niet los te wrikken. Ik dacht dat ik meer ruimte zou kunnen creëren door de pedaal wat losser te zetten, maar had geen inbus-sleutel bij die groot genoeg was.
Aan de overzijde stond (gelukkig) een huis en de bewoners waren aanwezig, dus ik belde aan met de vraag of zij een inbussleutel hadden.
De vrouw des huizes zocht de sleutel en kwam mee om me te helpen, maar zelfs met z'n tweeën kregen we het niet gerepareerd.
Ik was van plan te voet naar de camping te wandelen, ongeveer 12 km of 2,5 uur fietsduwen verder, maar wegens de geklemde ketting zat ook het achterwiel geblokkeerd. Geen duwen aan dus.
Astrid -- zo heette de hulpvaardige dame -- bood aan me naar de camping te brengen. De fiets zou in haar wagen passen als ik het achterwiel verwijderde. Dat kreeg ik er gelukkig uit, en een kwartiertje later stond ik met pak en zak en een kapotte fiets op de boerderijcamping.
Nadat de tent gesteld was, begon ik terug aan de fiets te prutsen. Ik zette hem ondersteboven, en doordat het achterwiel eraf was hoefde ik de derailleur niet met een hand te ontspannen en zat er meer speling op de ketting. Na enkele minuutjes lichtjes wrikken en tikken kwam het geklemde schakeltje eindelijk los en kon ik de ketting en het wiel terug opleggen en de rem terug aanspannen.
Wonder boven wonder bleek de fiets ook nog rijvaardig, maar voor de zekerheid rij ik morgen onbepakt naar de dichtsbijzijnde fietsenmaker -- 14 km hiervandaan -- voor een checkup. Ik zou niet graag hebben dat tijdens een snelle afdeling mijn achterwiel plots op de loop zou gaan... Want vrouwen en techniek....
Daarna toch nog even een 'opluchtende' cliffwandeling gedaan in een stevige zeewindje.