Van Parijs naar Bourges over Saint-Fargeau Ponthierry, Pithiviers, Orleans - met een gesmaakt stadsbezoek, Brisson-sur-Loire, Crézancy-en-Sancerre.
Vrijdag 19 aug: Neuilly-sur-Marne – Saint-Fargeau Ponthierry (62 km - 500D+)
Omdat Neuilly-sur-Marne maar 15 km van Bois de Vincennes ligt waar de grote Tibetaanse Kagyu Dzong France tempel is gevestigd, besliste ik langs daar om te rijden, al was het maar om een fotootje aan de buitenkant te nemen. Aan de grote inkompoort was ik een flyertje met een kort briefje in de brievenbus aan het steken, toen ik plots merkte dat er een auto met openstaande koffer op het binnenplein stond. Er liep ook een hond rond, er moest dus wel iemand aanwezig zijn. Ik ging om langs achteren en het hekken was inderdaad niet op slot. Ik trok mijn stoute schoenen aan en ging binnen.
In een zijruimte naast de tempel was een bejaarde Tibetaanse man boeken aan het uitpakken. Ik legde uit dat ik de tempelverantwoordelijke 10 dagen geleden had aangeschreven maar dat zij niet geantwoord had en vroeg of ik enkele foto’s in de tempel mocht maken. De man zei dat hij niet gemachtigd was om dit toe te laten, ik mocht wel een foto van de buitenkant nemen. Mijn origineel plan om een reportage te maken over Tibetaanse centra in Parijs is dus op een sisser uitgedraaid, op twee fotootjes na. Maar de rit van ongeveer 5 km dwars door Bois de Vincennes was best mooi. Leuk voor de Parijzenaars om, samen met Bois de Boulogne, twee grote stadsbossen aan de rand van hun lichtstad te hebben.
Parijs-uitwaarts liep de EV3 heel de tijd naast de Seine, door een nogal verlaten industriële buurt. Een beetje guur zelfs. Ter hoogte van Villeneuve Saint-Georges had ik de keuze: de Seine blijven volgen en wat omrijden of de Seine-bocht afkorten en dwars door het vrij grote Forêt Domaniale de Sénart fietsen, maar dan wel ten koste van een redelijk klim. Ik had de Seine al lang genoeg gezien en koos voor het bos, waar het inderdaad heerlijk koel fietsen was.
Aan het einde van de afdaling uit het bos was een Carrefour. Ik had een Campingaz cartouche nodig, maar daarvoor moest ik enkele kilometers landinwaarts, naar Evry. Helemaal niet ver met de fiets lachte de kassierster me bemoedigend toe, er geen rekening mee houdend dat landinwaarts hier steeds stevig klimmen betekent. Decathlon bleek iets dichterbij, dus ik reed/klom daarheen. Maar die bevond zich midden in een megagroot winkelcentrum waarin ik lang heb lopen zoeken om de winkel te vinden… In totaal 1,5 uur om aan een gascartouche te geraken…
Bij de afdaling terug naar de Euroveloroute langs de Seine fietste ik door een park. In mijn rechter ooghoek zag ik wat achterin op een graspleintje een man op een bank zitten. Toen hij net uit mijn zicht was, klonk er plots ‘Tashi Delek’, de Tibetaanse groet, achter me. Ik draaide terug en maakte een kort praatje met hem en overhandigde een flyertje. Er zouden slechts 15 Tibetanen in Evry wonen die allemaal in Parijs werken.
Een Tibetaanse tempel was er niet in deze omgeving, maar wel een groot Vietnamees-Boeddhistische klooster. Dat kwam ik inderdaad een eindje verderop tegen. Geen bescheiden kloostertje…
Het vervolg van de Seineroute tot Saint-Fargeau Ponthierry was landelijker en lieflijker. Alleen kreeg ik onderweg een buitje te verduren -- lang leve de regen -- en moest ik om van het fietspad tot aan het huis van mijn Welcome To My Garden gastvrouw Sandra te geraken nogmaals al mijn bagage afladen om langsheen een gesloten slagboom te geraken.
De hartelijke verwelkoming door haar zoon Tom – Sandra was op reis – maakte dat gezeul met fietstassen echter helemaal weer goed: elektriciteit tot aan de tent, een warme douche in huis, een heel rustige omgeving met een tuin die uitkijkt op de Seine, een moestuintje met een overdaad aan tomaatjes en eindelijk eens een goede wifi-verbinding…. En ik mag hier mijn rustdag nemen om eens goed en rustig te kunnen bijwerken. Hartelijk dank, Tom en Sandra, voor jullie gastvrijheid.
Je kunt mijn dagetappes volgen op "Cycling for Tibet summer 2022" https://www.komoot.nl/.../-cycling-for-tibet-summer-2022
Mijn fietstocht voor Tibet steunen kan via https://www.reachoutforacause.org/ik-help
Tx- Thuk ye she!
Zondag 21 aug: Saint-Fargeau Ponthierry – Pithiviers (59,9 km - 490D+)
Om 9u30 zat ik op de fiets. Ik wist dat me drie klimmetjes te wachten stonden, telkens over ongeveer 1 kilometer: het eerste al meteen bij het vertrek, om van de Seine tot boven de spoorlijn te geraken. Het tweede na ruim 20 km en het derde een beetje verder. Hoewel redelijk steil, kon ik ze alle drie toch aan in mijn allerkleinste versnellingen. De rust van gisteren heeft me duidelijk ook goed gedaan.
De route was mooi en heel heel rustig. Het eerste gedeelte door een bosrijk gebied van de Parc Naturel du Gatinais Français, het tweede gedeelte zacht glooiend door oneindige tarwevelden, af en toe onderbroken door een partij maïs of verlepte zonnebloemvelden. Normaal gezien had het glooiende gedeelte heerlijk fietsen geweest, ware het niet dat ik te kampen kreeg met een vrij sterke tegenwind, die me dwong heel de tijd in de kleinere versnellingen te blijven rijden.
De vrij grote kerk in Pithiviers trok mijn aandacht. Ze is helemaal ingebouwd, dus fotograferen langs buiten is moeilijk, maar de deur stond open dus ik ging binnen een kijkje nemen. Er was een rondgang langs nissen met verschillende heiligen waarbij telkens een korte duiding werd gegeven bij hun levensloop en hun relevantie voor de huidige tijd. Aan twee daarvan die me aanspraken ga ik een aparte post wijden.
Verder bevond er zich een reusachtig massief houten Sainte-Marie retabel en achteraan in de kerk, een beetje weggestopt in een nis, een levensgrote kerststal-scène met ezel en os. De ezel leek me sympathiek en die mocht mee op foto.
Maandag 22 aug: Pithiviers - Orléans (49,2 km - 302D+)
Een rustige rit met weinig hoogtemeters vandaag. Vanochtend was het overtrokken en kort voordat ik opgekraamd had begon het te miezeren. Niet hard genoeg om een jas aan te trekken, maar ik moest mijn tent wel vochtig inpakken.
Komoot stuurde me de eerste 25 km langs de D923. Het eerste gedeelte was vrij druk, maar zodra de baan het forêt domaniale d’Orléans indook was er nog nauwelijks verkeer. Er was weinig wind en mijn gemiddelde snelheid lag ruim 4km/uur hoger dan gisteren.
Twintig kilometer voor Orleans verliet ik de D923 voor een landelijk weggetje tot aan het Canal d’Orleans. Heerlijk rustig fietsen door het bos en af en toe langs een gehuchtje. De laatste 7 km liep het kanaal vlak naast de brede Loire. Vanaf hier stond er geen water meer in. De droogte laat zich ook hier gevoelen.
De laatste 7 km tot de Jeugdherberg over het grindpad naast de Loire waren de mooiste. De jeugdherberg ligt vlakbij de rivier. Nog nooit ben ik zo rustig een stad in gefietst.
22-23-24 augustus: stadsbezoek aan Orléans
Orléans is zeker een citytrip waard! Een gezellige, propere stad waar veel te zien en te beleven valt.
Donderdag 25 aug: van Orléans naar Saint-Brisson-sur-Loire (81,6 km - 320D+)
Tachtig kilometer puffen naast de Loire.
Ik besliste via een omweg in drie dagen naar Bourges te fietsen om nog een 100-tal kilometer de mooie en vrij vlakke EV6 langs de Loire te kunnen volgen. De eerste dag, donderdag, zou dus een vrijwel volledig vlakke rit worden, daarom plande ik een tocht van 80 km.
Het zou een hete dag van +30 graden worden en ik hoopte dat de route over de Loireoevers wel wat beschaduwd zou zijn. Dat was een misrekening. De Loire loopt hier door een brede vlakte en het vrijliggend fietspad liep meestal over een verhoogde berm. Vanaf 10 uur werd het dus puffen, maar ik had chance met de wind: een rugwindje van ongeveer 10km/uur, wat maakte dat ik heel de tijd stevig kon doorfietsen met een zacht koelend briesje.
In Saint-Père-sur-Loire nam ik een vrij lange rustpauze, waarbij ik op een bank effectief een poosje indommelde. Blijkbaar had ik toch wat last van de hitte.
Tussen Saint-Père en Sully-sur-Loire ligt een magnifieke fiets/voetgangersbrug over de Loire. Daar mag het gemeentebestuur van Antwerpen wel eens naar komen kijken. Over de Loire varen wel geen schepen die eronderdoor moeten.
Een twintigtal kilometer voorbij Sully kreeg ik enorme trek in een fris drankje, want ik was al heel de dag lauw kraanwater aan het drinken. Volgens GoogleMaps zou in Saint-Gondon een bar zijn die open was, maar ik ving weer bot. Alle rolluiken dicht. Doordat ik door het centrum van Gondon was gefietst om bij die bar te geraken, merkte ik dat bijna alle huizen oude, met bloemen en planten versierde fietsen voor hun gevel hebben staan.
Rond 18 uur kwam ik aan in fietscampaing La Patte d'Oie in Saint-Brisson-sur-Loire. Een heel speciale camping, hieraan ga ik een aparte post wijden ter attentie van de kameraden-fietsers.
Vrijdag 26 aug: Brisson-sur-Loire - Crézancy-en-Sancerre (62,6 km - 600D+)
In Refuge Patte d'Oie had ik de keuze: In de eigen tent slapen voor 8 euro, of op zolder in een bed voor 12 euro. Ik koos voor het bed omdat ik dan tijd win doordat ik de tent niet moet laten drogen en inpakken.
Om 9u30 zat ik op de fiets voor een idyllische route langs allerlei kanaaltjes die parallel aan de Loire lopen en pittoreske, met bloembakken versierde oude sluisjes.
Na 30 km zat ik terug naast de Loire en in de Loire-vlakte en werd de route wat eentoniger. Mijn plan was om kort na de middag ergens iets te eten, maar ik vond niets dat open was. Eindelijk, om 13u45 vond ik in Bannay een restaurant d'étape dat open was. Ik keek uit naar de nieuwe energie-calorietjes en een klein uurtje rust maar... Désolé, de keuken was om 13:30 gesloten…
Dan maar een granenkoekje tussen de kiezen steken en verder fietsen tot Sancerre, 10 km verder, een half uurtje fietsen, dacht ik. Dat was buiten de hellingen gerekend. Vanaf Saint-Satur moest ik van de Loire weg fietsen en meteen kwam het zwaardere klimwerk er al aan. Sancerre, een wijnstadje, ligt boven op een heuveltop en het was al een serieuze klim om tot aan de onderste rand van het stadje te fietsen. De stad in fietsen was helemaal niet te doen, want de straten naar het centrum waren nog steiler dan het gedeelte dan wat ik al achter de rug had. Ik legde mijn fiets dus ter plaatse vast, stak mijn laptop voor de veiligheid in mijn rugzakje en trok te voet de stad in, op zoek naar iets eetbaars.
Eerste stop bij een groot hotel: Désolée, cuisine fermée, maar in het Café des Arts een eindje hogerop zou de hele dag door eten geserveerd worden. Dat klopte, ik vond er een omelet met een fris slaatje. Oef!
Nu wilde ik nog wat inkopen doen voor vanavond en morgenvroeg. In Sancerre vind je wel op elke hoek van de straat een wijnhandelaar of een cave, maar de kruideniers zijn er dun bezaaid. Helemaal aan de andere kant van het stadje vond ik uiteindelijk een klein winkeltje met wat lokale producten, genoeg om weer even mee verder te kunnen. Op de terugweg naar mijn fiets aan de voet van het stadje passeerde ik de kerk. Er klonk mooie orgelmuziek (hedendaagse nummers) en de deur stond open. Ik kon niet aan de verleiding weerstaan om een kwartiertje te gaan luisteren.
Na Sancerre moest ik nog zeven kilometer naar Crézancy, en dat waren zuur verdiende kilometers. Eerst een lange duik van Sancerre, door de wijngaarden, tot het diepste punt van de vallei, en dan heel erg steil over ongeveer 2 kilometer terug naar de top van de volgende heuvel. Op de allersteilste gedeeltes moest ik eraf en de fiets omhoog duwen. Ik deed in totaal bijna een half uur over die twee kilometer bergop... Pff, nu wist ik nog eens wat zweten was.
De (onbemande) camping municipal van Crézancy was een meevaller. Er was nog geen volk toen ik rond zes uur arriveerde. Ik koos een plekje met een weids uitzicht over de vallei. Er zijn slechtere plekken om de nacht door te brengen.
Donderdag 27 aug: Crézancy-en-Sancerre - Bourges (44,6 km - 370D+)
Enkele kilometers voorbij Crézancy passeerde ik de 12de-eeuwse Tour du Vesvre. Verder was er weinig uitleg over te vinden.
De eerste 10 km waren vrij zwaar met veel vrij lange hellingen. Daarna ging het vrij vlotjes golvend heuvelafwaarts tot Bourges.
Het was weer warm en in Sainte-Solange had ik dit maal meer geluk: een kleine 'bar-jeux' was open. Ik nestelde me aan een tafeltje bij een negentigjarige vrouw die aan de bar af en toe een lot ging kopen om een soort instant Lotto mee te spelen. Ik denk dat ze telkens hoopte dat ze prijs zou hebben, maar jammer, het lukte nooit. Een half jaar geleden had ze haar been gebroken en moest ze enkele maanden in een verzorgingstehuis verblijven, maar nu kon ze thuis terug alleen verder. Een moedig en opgewekt mens. Chapeau!
Verder zaten er aan een dubbele tafel nog vier gepensioneerde camioneurs vlotjes witte wijntjes achterover te kappen. Een ervan wist me met stelligheid te vertellen dat er in Tibet nog een discriminerend kastensysteem heerst. Ik vroeg hem van waar hij die info had, maar ik moest het zelf maar eens opzoeken, zei hij. Van een Portugese man uit het viertal moest ik iets drinken. Hij was opgetogen dat ik onderweg ben naar Portugal.
Wat die kasten betreft vond ik op Wikipedia dat er voor 1959 drie sociale geledingen waren in Tibet: leken-adel, leken-middenklasse en monniken. Binnen die middenklasse waren nog geledingen waartussen sociale mobiliteit mogelijk was. Hoe de situatie nu is bij traditionele Tibetaanse bevolkingsgroepen moet ik nog verder uitspitten.
China verwoest de Tibetaanse cultuur en traditie in Tibet. Die kan enkel overleven via Tibetaanse kloosters in het buitenland. Ik fiets voor het Tashi
Lhunpo klooster in Bylakuppe, India. Help de Tibetanen in ballingschap hun bedreigde cultuur te bewaren met een gift via de donatiepagina https://www.reachoutforacause.org/ik-help of via een gewone bankoverschrijving op rek nr BE63 8918 7405 7108 van Reach Out vzw met vermelding 'Tibet'
Dank - Thuk ye she
Alle #cyclingfortibet etappes tot vandaag: https://www.komoot.nl/.../-cycling-for-tibet-summer-2022
#CostaBlanca #cyclingforTibet #KeepTibetCultureAlive #reachoutforTibet #humanrightsforall #SaveTibet #FreeTibet
Klik op een van onderstaande links voor meer info:
International Campaign for Tibet Europe - Freedom for Tibet - Campaign for Tibet - International Campaign for Tibet Deutschland e.V. - Lights on Tibet - TibetNews - Free Tibet - Tibetan Community in Belgium - Reach Out for a Cause