Bekijk de foto's terwijl je leest
7 augustus: aankomst Berlijn - dag 1
Toen ik mijn eerste avond naar een restaurantje wandelde, botste ik achter de eerste hoek tegen de Neue Synagoge, die warmgoud stond te gloeien in de ondergaande avondzon.
Omdat er zoveel mooie musea zijn, ging ik de volgende ochtend eerst in de dichtstbijzijnde toerist info een museumpas kopen. Dat was in het Humboldt Forum, en daar liep de tentoonstelling ‘Berlin Global’, over de geschiedenis van de stad vanuit internationaal perspectief. Ik was van plan er even snel door te wandelen en dan naar het Hamburger Bahnhof museum voor hedendaagse kunst te fietsen, maar uiteindelijk bleef ik er toch ruim twee uur plakken. Het was best interessant met veel historisch audiovisueel materiaal.
Het werk van Naama Tsabar in het Hamburger Bahnhof Museum vergt een woordje uitleg: zij besnaart grote dikke lappen vilt en brengt die op een bepaalde spanning zodat ze een klank voortbrengen bij aanraking van de snaren. Hiermee maakte ze een grote muziekinstallatie.
Bij die twee musea bleef het vandaag.
Omdat ik in ‘Berlin Global’ video’s had gezien van de Potsdamer Platz in 1989 — een grote slijkerige vlakte met stukken afgebroken muur—fietste ik er nog even heen om het contrast met nu te zien.
Verder nog wat stadsbeelden van onderweg met de fiets.
8 augustus: Berlijn - dag 2
Vanmorgen fietste ik meteen naar de Neue Nationalgalerie, een gebouw van Ludwig Mies van der Rohe (1886 - 1969). Er liepen drie tentoonstellingen: Art Between Politics and Society, met werken uit de vaste collectie van 1945-2000: Al de grote 20ste-eeuwse kunststromingen waren vertegenwoordigd met de grote namen, vnl uit het westen maar daarmee contrasterend ook een aantal werken van Oost-Europese kunstenaars. Na de hereniging in 1990 werden een aantal Oost-Europese kunstenaars aan de collectie toegevoegd.
De tweede tentoonstelling: 100 Works for Berlin van Gerhard Richter, een van mijn favoriete Duitse kunstenaars.
En tot slot, een uitgebreide tentoonstelling over Andy Warhol, met werk uit zijn beginperiode tot midden de jaren ‘80. Niet de bekende soepblikjes of Marilyn Monroe & Covzeefdrukken, maar werk dat focust op het (vnl. mannelijk) lichaam en (homo)seksualiteit. Werk dat indertijd nog zwaar taboe was en bijna nergens getoond werd.
Dit lang museumbezoek werd in de namiddag onderbroken door een meeting met Kai Müller, de directeur van International Campaign for Tibet Deutschland. 14 km fietsen heen en terug naar zijn kantoor, even goed uitwaaien. Wat ben ik blij dat ik hier met de fiets ben en onderweg steeds van alles interessants tegenkom.
9 augustus: Berlijn - dag 3
Mijn laatste dag in de stad, en laatste nacht in een bed met een heerlijk hoofdkussen 
.
Ik had nog geen enkel museum op het Museum Insel gedaan, terwijl dat op wandelafstand van mijn hostel ligt. Ik kijk graag naar de gestileerde Egyptische kunst en trok naar het Neues Museum, waar de wereldberoemde buste van Nefertiti staat. In die zaal mocht echter niet gefotografeerd worden. Zoals de meeste musea hier is ook dit museum ‘kolossaal’. Ik wandelde er voor mijn doen vrij snel door, maar vertoefde er toch weer +2 uur.
In de namiddag fietste ik op aanraden van een kennis naar de Libeskind Bau, ontworpen door de Joods-Amerikaanse architect Daniel Libeskind. Het ontwerp heet ‘Between the Lines’. Het vertelt de geschiedenis van de Joden in Duitsland.
Het gebouw is moeilijk in enkele lijnen te beschrijven, je moet het zien, of beter nog, zelf ervaren. De vloeren zijn niet horizontaal en de muren staan wat scheef. Veel lange rechte lijnen maar bijna geen rechte hoeken, en ook enkele lege (void) verticale kokers die het gebouw van onder tot aan het dak doorsnijden. Eigenlijk een interessant gebouw om een 3D puzzel van te maken.
Op de benedenverdieping vind je drie assen: ballingschap, voor de gevluchte Joden (=overleven); Holocaust, voor zij die in Duitsland bleven…. Die as eindigt in een donkere ruimte, de Holocaust Toren, die enkel verlicht wordt door een spie natuurlijk licht helemaal bovenaan. Die toren is ook een van die verticale kokers. De derde as is die van het ‘vervolg’. ‘Die leidt eerst naar een pakkend kunstwerk met 10.000 stalen gezichten van Menashe Kadishman in een andere verticale koker. Daarna neem je een hoge trap (er is ook een lift) die je op de hoogste verdieping naar de permanente tentoonstelling leidt. Die was weer véél te omvangrijk, ik kon niet alles zien, laat staan lezen, en maakte maar hier en daar een foto.
Na het Joods museum at ik een hap en fietste, op aanraden van een andere vriend, door naar de wijk Friedrichshain. Het was er gezellig druk, maar onderweg was het beginnen gieten, dus droop ik maar terug af naar mijn hostel.
Ik fiets voor de Tibetaanse Shatsa Organisation bibliotheek in Ladakh.
Alle giften groot en klein zijn welkom op rekeningnummer BE63 8918 7405 7108 van Reach Out vzw ('Shatsa' in de Mededeling). Via de donatiepagina www.reachoutforacause.org/ik-help kan ook, maar daar staat een foutje in, dat ik niet zelf kan aanpassen: "Steun voor Tashi Lhunpo", moet "Steun voor Shatsa" zijn.
ThX!