22 juni: Warme soep met familie wereldverbeteraars
Warme soep en overnachten in 'la cabane' van Catherines zonen in Welkenraedt.
'Welcome to my garden' gastvrouw Catherine heeft een grote en wilde tuin, maar wegens de overdadige -- weldadige voor de natuur -- regenval was de ondergrond erg zompig. Daarom bood ze me de vernuftig gebouwde bolvormige feestcabane (feesthut) aan die haar zoons in elkaar timmerden.
Binnen was het eraan te zien dat daar al stevig feest gevierd werd: lege én volle flesjes bier, chips, ongeledigde asbakken, en een gezellig rommeltje....
Maar er stonden oude (auto)zetels en er was elektriciteit, ik had alle comfort om mijn slaapmatje te spreiden en mijn tochtverslagen te schrijven.
So far so good tot het opnieuw erger begon te regenen... De cabane bleek zo lek als een zeef. Als snel zag ik de druppels op mijn slaapmat spetteren die ik in het midden op een oude tapijt had gelegd. Mijn slaapzak zat gelukkig nog ingepakt, die bleef droog. Ik had tijd om te testen waar het droog bleef en vond ergens opzij een plek die groot genoeg was voor mijn bedstee. Voor de veiligheid gooide ik het zeil van de buitentent er nog over. Dat was ondertussen al wat gedroogd.
Aan de buitenkant van de cabane was een groot tentzeil bevestigd dat diep doorhing wegens een diepe plas water in het midden. Plots hoorde ik iets vervaarlijk kraken. De cabane hield stand onder het gewicht, maar de hechtingen van het zeildoek begonnen door te scheuren.
Ik besliste dat te gaan melden voordat er meer zou stuk gaan.
Colin, Catherines jongste, kwam ter plaatse en haalde heel de tentconstructie naar beneden.
Catherine bood me toen aan binnen met hen en dochter Sarah soep met brood te komen eten. Zo'n lichaamsverwarmend aanbod sloeg ik niet af. Binnen brandde trouwens een houtkachel, deed me dat goed.
Aan tafel vertelde Catherine dat Colin na zijn middelbaar -- hij was toen nog geen 17 wegens een jaar vooruit op school -- binnen het WWOOF netwerk (https://wwoof.net/) op een mobylette naar Noorwegen tufte om daar op organische boerderijen te gaan werken. Een heel jaar lang, winter incluis. Chapeau, wat een durfal! Een jaar had hij dit project minutieus voorbereid, de centen voor de aankoop van de mobylette werkte hij zelf bij elkaar. Zo zijn er niet veel, denk ik. Momenteel studeert hij met succes verpleegkunde.
Sarah studeert landbouwkunde met specialisatie ontwikkelingslanden. Zij heeft ook wereldverbeterende ambities.
Dank, Catherine & co voor de warme ontvangst en de straffe, hoopgevende en inspirerende verhalen.