Cycling

7-10 okt: Barcelona

Vier dagen Barcelona, waarvan ik een redelijk gedeelte van mijn beschikbare tijd moest besteden om praktische zaken te belopen: een nazicht voor mijn fiets regelen, want met mijn toer rond Nederland erbij zit ik nu aan 4000km en 20.000 hoogtemeters. De remblokjes zullen wel aan vervanging toe zijn. Een tandartsbezoek versieren, want er brak een stuk af van een gammele hoektand. Een pakketje verzenden. Een nieuw windstopperjasje kopen.

In Barcelona verbleef ik twee dagen bij Paul Van hooydonck, de stichter van Boeddhistisch centrum Ehipassiko in Antwerpen, waar ik regelmatig lezingen (dhamma talks) of meditatieretraites bijwoonde. Ondertussen is Paul naar Barcelona verhuisd, en vermits ik daar met haar fiets passeerde...

Woensdag 5 okt: camping Barcelona - Mataró

Woensdagavond, toen ik terugkeerde naar de tent na mijn zwemuurtje, zag ik dat er een koppel fietsers gearriveerd was met solidariteitsvlaggetjes op hun fietsen. Ik was benieuwd voor welk goed doel zij fietsten en ging even kennismaken.

Ik dacht dat ik gewoon een vrouwenactiviteit zou gaan bijwonen in Casa del Tibet in Barcelona. Toen ik er totaal onvoorbereid kwam aangefietst, wachtte op de stoep een heus ontvangstcomité mij op en werd ik gevraagd een korte toespraak te houden over de #cyclingforTibet campagne. Ik kreeg een tiental Khata sjaaltjes. Wat een onverwachte en uitbundige ontvangst!

30 sept - 1-2 okt: stilteweekend in Tushita meditatiecentrum

Vrijdagavond iets voor 18:30 arriveerde ik in het Tushita meditatiecentrum, net op tijd voor de verwelkoming door directeur Alberto Gamez. Tushita bevindt zich in het hoogste gedeelte van Viladrau en, zoals in de meeste dorpen, wachtte me nog een laatste, heel steile helling om er te geraken.

Dinsdag 27 sept: Bedankt Hubert!

Maandag toen ik zat de wachten aan de receptie van Camping Les Oliviers in Le Boulou had ik kennis gemaakt met Hubert Bonjé en zijn echtgenote uit Oostende. Ik dacht eerst dat zij Duitsers waren en brabbelde wat in mijn minst slechte Duits.

Woensdag 28 sept: Dali museum en theater en Sant Pere de Figueres kerk

Voordat ik naar Girona vertrok bezocht ik in Figueres eerst het Teatre-Museu Salvador Dali. Ik dacht dat het nu niet meer superdruk zou zijn, maar Dali is een grote publiekstrekker en het museum werkte nog steeds met tijdsloten. De eerstvolgende toegang was 11:45, een uur en een kwartier wachten. 17€ is ook niet goedkoop, kassa kassa.

Maandag 26 sept: Ontbijt met Silas

Maandagochtend ontbeet ik in de jeugdherberg samen met Silas, een Amerikaan uit Seattle die verliefd is op Occitanië.

Hij reist gemengd met een fiets en de te zware of lange stukken doet hij met trein of bus. Wanneer hij terugkeert naar de US laat hij zijn fiets achter bij een vriend in Marseille tot zijn volgende tocht.

Zondag 25 sept: Citadel, musea en kerken in Perpignan

Zondag had ik een dag uitgetrokken om Perpignan te bezoeken. Ik probeer deze reis tijd uit te trekken om minstens enkele monumenten te bezoeken in de grotere steden die ik passeer. Met de wagen knal je daar doorgaans voorbij, op weg naar je eindbestemming. Deze reis heb ik geen echte eindbestemming, ik modder van dag tot dag maar wat aan.

Vrijdag 23 sept: overnachting bij Arnaud in Sigean

Ik was blij toen ik na 69 km zwoegen bij windkracht 4 tegenwind rond 19:30 bij Warmshowers gastheer Arnaud arriveerde. Ik was eerst iets gaan eten in een Thais restaurant omdat Arnaud nog niet thuis was. Ondertussen was de — al voor eerder voorspelde— regenbui begonnen. De laatste kilometer tot zijn appartement zat ik even in de nattigheid.

Zaterdag 24 sept: piratenfeest in Lapalme

Toen ik zaterdag tijdens mijn rit van Sigean naar Perpignan Lapalme bereikte had ik zin in een koffietje, maar in het dorp was niet veel beweging meer. Een eind verderop passeerde ik een terras dat geopend leek. Ik stopte, maar het bleek om voorbereidingen voor een een privé party te gaan.

26-27 sept: Perpignan - Le Boulou (28,9 km - 240 altimeters) Spaanse grens bij Le Perthus (8km - 300 altimeters)

Maandag: De rit van Perpignan naar Le Boulou was puur ontspanning. Ik had rugwind, de hellingen waren erg mild en de route was mooi.